 |
|
11 September 2010
|
De kronieken van de “vrienden van de poëzie” dienen aangevuld te worden. Er heeft namelijk weer een geheime samenkomst plaatsgevonden. Elke deelnemer zal het verhaal over het verloop van de avond binnen zijn eigen bloedlijn verder vertellen. Dit is mijn versie ... . |
Jaren geleden zag ik voor het eerst “The Odessa Files” op TV. Het hoofdpersonage zat in zijn wagen naar de radio te luisteren. De reporter bracht het wereldschokkende nieuws dat John F. Kennedy, president van de U.S.A., neergeschoten was in Dallas. Het was vrijdag 22 november 1963. Iedereen, waar ook ter wereld, weet nog perfect wat hij op het moment, toen het nieuws bekend werd, aan het doen was. Zo dus ook het hoofdpersonage, wat voor hem het begin was van gebeurtenissen die zijn leven overhoop haalden. De beginscene was zo boeiend dat ik hem helemaal heb uitgezien, op het puntje van mijn stoel. Later schafte ik me ook het boek van Frederick Forsyth aan en zoals zo dikwijls: het boek was beter!1963 is wel van een heel andere generatie.
Onze generatie heeft spijtig genoeg ook zo’n wereldschokkend evenement
en dat is de aanslag op de Twin Towers. Iedereen van onze generatie weet
nog perfect wat hij deed op 11 september 2001.
Daar de datum van onze geheime samenkomst
reeds lang op voorhand vastgelegd was, nijneleven 2010, werd het thema
dan ook: gedenkwaardige whisky, met het verhaal erbij van wanneer je hem
de eerste keer dronk. Dit zijn de verhalen die ik noteerde ... .
|
 |
We werden verwelkomd door de eigenaar van de infrastructuur met een welkomstdram. De spiksplinternieuwe Arran 14 Y. Vele van de vrienden kenden hem al en het was aldus een blij weerzien.Voor vrienden die niet lijflijk aanwezig konden zijn, maar die beloofd hadden virtueel aanwezig te zijn, ontstaken we het virtuele vuur. Kwestie van hun aanwezigheid toch een beetje te voelen |
|
 |
De eerste vriend die er wel was stelde zijn fles voor. Hij had nog nooit een Strathisla geproefd en daarom had hij voor ons deze dertigjarige aangeschaft. Hij hoopte dat deze avond zo memorabel ging zijn dat hij die zich altijd gaat herinneren als de avond waarop hij de eerste keer een Strathisla gedronken heeft. Hij legde zo een zware verantwoordelijkheid op onze schouders, die we maar al te graag wilden dragen. Om duidelijk te maken dat het ons menens was, werd hij gecounterd met de veertigjarige versie.
STRATHISLA 30Y 40% GORDON & MACPHAIL
Sherry. Kruidig. Klei. Peperkoekenkruiden,
waaronder kaneel. Pruimentaartdeeg. Koude koffie. Een goeie versie,
maar weer spijtig van die “maar 40%” voor zo’n oude whisky. Oude
whisky zou moeten gebotteld worden op vatsterkte, maar dat is maar 1
opinie hé!
STRATHISLA 40Y 43% GORDON & MACPHAIL
“Waar heb je die etiketten gekocht?”,
wordt er gevraagd. De deugenieten!
Hier exotisch zacht fruit. Eucalyptus.
Appelsientjes en krenten op jenever. Droogt meer uit dan de
dertigjarige en een lekkere bitterheid, niet van noten.
|
 |
De distilleerderij in Keith, Speyside, is redelijk fotogeniek. Met 2 pagodes en een watermolenrad op de voorgrond is dit tehuis van Chivas Regal een van de paradepaardjes van Chivas Brothers, eigendom van Pernod Ricard. Ergens is er een website met de juiste uitspraken van distilleerderijen en tot onze schaamte vernamen we in het verleden dat het “strataila” is in plaats van “stratisla”. Alsjeblief, vergeef ons onze jeugdige fouten!“Ik heb thuis een hesp ... ze is op!”
... en we waren vertrokken. We probeerden de concentratie te breken
met een absurde aflevering van “Love Boat” (knt) om onze
whisky-ernst op proef te stellen. De uitkomst was niet gelijkmatig,
maar een goede leerschool voor toekomstige “vrienden”-avonden.
|
 |
Tweede vriend en tweede fles. Het is een Ardbeg Kildalton.Let wel: deze is ter vervanging van onze op Port gefinishte “Very Young”. Een zéér geslaagd experiment, uitgevoerd tijdens de verkiezing van de vorige paus, maar helaas pindakaas, volledig uitgeput.We hadden nooit een fles aan Stuart Thomson mogen geven ... maar je kent dat: s’ avonds op Ardbeg, kaarslicht en Stuart die iets unieks inschenkt ... dan wil je iets unieks terug geven, en hij vond het zo lekker!Kildalton dus, met het verhaal van onze
eigen Ardbeg Porto finish.
|
 |
ARDBEG KILDALTON 1980 57.6%
Geen onbekende, deze licht geturfde Ardbeg. Ozon ontsnapt aan het glas. Nat asfalt na een zonnige dag. Droog en groene appel ook. Zoute drop, zelfs zoethout. Lichtjes neigend naar likeur.Om duidelijkheid te scheppen in het verhaal
dat er een verband bestaat tussen deze oudere versie en de 17 jarige,
wordt de whiskybijbel van Jim Murray erbij gehaald. Hij schrijft dat
deze Kildalton de kern is waarrond de legendarische en inmiddels
uitgeputte 17 jarige gebouwd is. Om eventjes te checken of dit
allemaal klopt wordt er een 17 jarige tevoorschijn getoverd. De
vrienden zijn nu deelgenoten met Jim Murray van dit geheim verbond
tussen de 2 Ardbeg’s.
|
 |
ARDBEG 17Y 40%
Medicinaal, turf. Zachte balans, beetje romig. Lange afdronk. Beetje droger op de lippen dan de Kildalton. Drop en zilt.Men mag niet vergeten dat deze, samen met de
10 jarige (oude versie), Ardbeg voor velen onder ons op de whiskykaart
gezet heeft. RESPECT!
|
 |
HIGHLAND PARK 21Y 47.5%
Het verhaal is bekend. Voor het eerst
ontwaard op Whisky Live Glasgow. Daar ook geproefd onder toeziend oog
van de ganse HP-stand, die grappig genoeg niet eens wisten dat hij
bestond. (zie: Groundhog
Day). Later aangeschaft via een tax-free shop op een niet nader
genoemde luchthaven in Londen. Dit om een bende whiskyliefhebbers
“on tour” te kunnen tracteren met een verjaardagsdram tijdens hun
eerste avond in Schotland. (zie: Orkney2010). Appelsien, drop en zilt.
Daarna nog door Whisky magazine gekozen tot beste single malt van het
jaar 2009. Laat het ons daar op houden en een traan wegpinken omdat
hij niet meer te verkrijgen is.
Iemand meldt op dit moment dat hij
“seveus” wil zijn! Geen idee wat het betekent, maar we zullen eens
“googelen”, beloven we hem ... .
|
 |
LAPHROAIG 21Y 53.1% THE PERFECT DRAM
Verrassend fris! Fruitig ook!! De vezels van zoethout omschrijft hem nog het beste! De traditionele medicinale “rook” waarvoor deze ruige “Islander” bekent staat, is hier ver zoek. Er is rook, maar heel wat subtieler. De hiervoor genoemde aroma’s hebben de overhand!De eerste keer gedronken in goed gezelschap op
een ferry tussen Arran en het vasteland, waaronder Mario Groteklaes. Zon
in de lucht, zee spiegelglad en een dram van deze schitterende botteling
in de éne hand. Meer moet dat niet zijn ... . “A rusty oil barrel on
an old fish trawler” staat op de fles.
|
 |
PORT ELLEN 23Y 55.1 % OLD & RARE
DOUGLAS LAING
Rubber, maar niet onaangenaam, koffie. Zwaar
in de neus. Wauw! Grassig, versuikerde eucaliptus. Rode besjes en
vliersiroop. Toch wat scherpe kantjes. Verrassende combinatie: geturfde
klepper op sherryvat gerijpt.
De eigenaar van deze fles heeft zijn vrienden
zo’n fles zien ledigen op de terreinen van Port
Ellen Distillery. Op foto’s wel te verstaan, want zelf kon hij er
niet bij zijn. Door van deze fles te drinken kan hij er in gedachten
toch stilletjes bij zijn. Stilletjes. Want dat wordt je wel van zo’n
schitterende whisky!
|
 |
PORT ELLEN 27Y 55.3% OLD & RARE DOUGLAS
LAING
En wat doe je dan om zo’n schitterende whisky van je te kunnen afzetten ? Je zet nog een schitterendere op tafel!!! Bourbon gerijpt deze keer en een klassiek voorbeeld om aan te tonen wat meer dan 20 jaar rijping met een Port Ellen kan doen en zelfverklarend waarom hij zo hoog in het vaandel gedragen wordt door whiskyliefhebbers over gans de wereld! Roze bubbelgum met gras omschrijft hem perfect! Bijna nutteloos om naar turf te zoeken. Op dit moment in de tijd en in deze omstandigheden is dit perfectie in een glas!Iemand vraagt “Hebt U geen glas met een oor aan?”. Dat zou gemakkelijker drinken en is in ieder geval groter dan het glas dat hij nu heeft. De schelm, nen deugniet zenne! |
 |
 |
|
|
Port Ellen 27y (Bourbon barrel) |
Port Ellen 23y (Sherry Butt) |
Er worden herinneringen bovengehaald aan het
huwelijk en dan vooral aan het verplicht nummertje: de openingsdans!
Hier volgt een lijstje.
Fast car:
Tracy Chapman. Vooral de tekst was hier de reden. Je geliefde wegvoeren in een
snelle auto met de belofte van een beter leven, samen, in de toekomst.
You ‘re still the one:
Shania Twain. Toen in de hitparade.
How bout us?:
Champaign. Een keuze van “Rosse Willy”, de disc jockey. “Speelt
maar iets” was de opdracht die de bruidegom gaf!
Eternal Flame: Bangles. Toen in de hitparade.
By my side: INXS.
Opdracht van de bruidegom! “Zoek iets onder de 2 minuten!”. Deze is
met zijn 1 minuut en 58 seconden geslaagd waarna hij de dansvloer al kon
verlaten!
|
 |
PORT ELLEN 26Y 54.6% DUNCAN TAYLOR
Na dit alles haalt een andere vriend
beschroomd nog een Port Ellen boven. De nieuwe van Duncan Taylor. Hij
had deze meegebracht omdat de herinnereingen aan zijn eerste Port Ellen
samenvallen met zijn eerste reis naar Schotland. In de shop van Cardhu,
Speyside, werd een Rare Malts van 22 jaar aangeschaft. Die avond werd de
fles gekraakt met zicht op Loch Ness. Verantwoordelijke drinker zijnde
was de fles natuurlijk niet leeg. Die werd namelijk later meegenomen op
een eerste trip naar Islay en ’s nachts bovengehaald op het strand
voor de toen nog bestaande Port Ellen distilleerderij.
|
 |
 |
Spijtig moet hij echter toegeven dat het de “mindere” van de 3 Port Ellen ’s is, maar wat heet mindere? Deze versie is sherrygerijpt en explodeert zowat in je mond. Mist een beetje finesse, maar alles is er! De krenten, het zilt, de haven ... .Hij is even blij als de andere vrienden in het
besef dat het voor ons misschien een unicum is om zo’n 3 Port Ellen
’s naast elkaar te kunnen proeven.
|
|
Een genode gast stuurt zijn kat met 2
gevolgen:
De fles die een vriend ter beschikking wilde
stellen om te verzachten dat hij de gast bij zijn andere vrienden niet
aangekondigd had blijft dicht!
Die vriend zal in de toekomst constant te
horen krijgen, te pas en te onpas, “Is B#rt er niet?” (naam
onherkenbaar gemaakt om het gerecht buiten spel te zetten).
De fles was:
BENRIACH 1976
|
 |
CONNEMARA 18Y 58.9%
Een fruitcocktail in de neus! Vooral banaan,
maar blind vind ik er ook allerlei “oude” Speyside in. De alcohol
“stoort niet”, maar kan toch wat water verdragen. Dan komt de smaak
het best tot zijn recht en wordt het fruit verder gezet van de neus naar
de mond, naar de afdronk. Eucaliptus. Woehah!
“Back on track!”
|
 |
Het virtuele vuur mag ondertussen ook wat minder want een virtuele vriend is in “den lijve” gearriveerd! Hij heeft zich kunnen ontrekken aan de huwelijkse verplichtingen door de bruid en de bruidegom er op te wijzen dat “three is a crowd”, of zoiets ... . Zij zetten hun trouwfeest wel verder zonder hem. In geval van problemen: ze hebben z’n GSM-nummer!CAPERDONICH 38Y 45.9% DUNCAN TAYLOR
|
 |
Onze niet meer zo virtuele vriend had ook nog
iets bij!!
GLEN ALBYN 25Y 58.7% SMWS
Gelukkig voor het verslag nu, had hij toen de
tastingnotes bij. (zie foto!) De distilleerderij uit Inverness is er
helaas niet meer en dat vraagt om het nodige respect voor de dram.
Hierin ligt het levensverhaal besloten dat leidde tot deze beslissing
van Diageo.
|
 |
 |
Even werd er gevreesd dat na de “cheesy”
Loveboat de kaasschotel niet meer tot zijn recht zou komen, maar dat was
onterecht. Een waardige verkwikkende afsluiter, waarna we onder
ouderlijk toezicht de weg naar huis aanvatten. Natuurlijk niet alvorens
een nieuwe datum vast te leggen!
“Zou B#rt er dan ook zijn?”.
|
